Moergrobben
gespeeld:
2001

Moergrobben is een muziektheatervoorstelling voor koor en muzikanten, geïnspireerd
door het middeleeuwse wagenspel. Deze vorm van openluchttheater bestaat al
eeuwenlang en heeft zijn wortels in het liturgische
drama dat zich in en voor het kerkgebouw afspeelde. Het verbeeldde de grote
daden van Christus en zijn heiligen en de strijd tussen goed en kwaad.
Met eenvoudige middelen wordt Moergrobben een voorstelling voor iedereen die
op straat langskomt. Het verhaal laat de tegenstelling zien in het dagelijks
leven tussen de wereld van het gewone volk en de wereld van adel en de kerk.
Tegelijkertijd speelt het verhaal in de overgang van de oude naar de nieuwe
tijd. Keerpunt in de ontwikkeling van Godsbeeld en mensbeeld en start van
het humanisme (de renaissance).
Die ontwikkeling is in de muziek duidelijk te herkennen. Het gaat hierbij
om
het contrast
tussen de klankwereld van de polyfone muziek (als afspiegeling van Gods schepping)
met de muziek van Josquin des Prez als belangrijkste representant, en de klankwereld
van de homofone muziek. In deze muziek is de verstaanbaarheid en de verbeelding
van de tekst essentieel. De muziek van Monteverdi is de belangrijkste vertegenwoordiger.
Het
verhaal is eenvoudig: een jongen, Wolf, wordt verliefd op Liesje (Lisa), de
blinde dochter van de schilder Jeronimus. Hij is een zanger die, net als zoveel
anderen in de 15de en 16de eeuw uit onze streken, naar Italië trekt: het mekka
van de (nieuwe) muziek. Liesje gaat met hem mee. Haar grote verlangen is genezing
te vinden voor haar blindheid. In het verhaal staat zij voor de traditie
en belichaamt hij de nieuwe tijd. Het repertoire dat wordt uitgevoerd
door het koor en een aantal instrumentalisten brengt de tegenstelling tussen 'ouderwetse'
muziek van Josquin en de 'moderne' muziek van Monteverdi voortdurend tot klinken.
Het repertoire laat de Middeleeuwen in al zijn talen horen: natuurlijk Italiaanse,
maar ook Duitse, Engelse, Franse, Spaanse, Latijnse en Nederlandse teksten worden
gezongen. De titel van de voorstelling is ontleend aan het gelijknamige boek van
Theun de Vries, en geïnspireerd door zijn historische romans.
Moergrobben verwijst naar de schilder Jeroen Bosch, die met zijn verbeeldingen
van duistere machten (=moergrobben) vorm gaf aan de angst en vrees voor God
en hellevuur
waar de middeleeuwse mens mee leefde. De verhaallijn is te volgen vanuit enkele
herkenbare rollen. De hoofdrol is weggelegd voor het koor als geheel, dat
in verschillende hoedanigheden optreedt: van volk tot prelaten.
De vorm van de voorstelling is een "wagenspel" in zeven doeken,
elk met een eigen karakter dat tot uitdrukking komt in de kleur van het doek.
De voorstelling is opgebouwd uit een proloog, vijf scènes en een epiloog.
Een verteller verbindt de scènes. Het zijn taferelen uit het leven van de
hoofdpersoon (Wolf), echter, het zou ook het leven van elk (middeleeuws) mens
kunnen zijn.
dirigent en muzikale leiding: Anthony Zielhorst
regie: Fako Kluiving
concept en idee: Fako Kluiving en Janneke Tangelder
decor: Janneke Tangelder en Gerrit Marree
kostuums: Ellen van Os
verbindende teksten: Jeroen Singelenberg
musici: worden aangekondigd door de verteller
productie: Renée van Marissing
fotografie: Boy Hazes
met speciale dank aan: Theun de Vries, Willem Sutherland, Eric Alexander, Brigida Almeida, Alice van Gorp, Anold Jan Scheer, Roos Voorsluis, Mark Rothko, Scripta Media, Den Ouden Drukkerij
Eerste doek: Het dagelijks leven
|
Le chant des oyseaux - Clément Janequin
Das Gläut zu Speyer - Ludwig Senfl
Litanie - gregoriaans
Cucu - Juan del Enzina
|
Tweede doek: Markt en straat
|
New Oysters - Thomas Ravenscroft
Een Ghilde ient - Josquin Baston
Brindes - Adriano Banchieri
|
Derde doek: De schildersessie
|
Gaude virgo, mater Christi - Josquin des Prez
|
Vierde Doek: De maaltijd
|
Als ick u vinde - Hubert Waelrant
Ninfe leggiadre - Adriano Banchieri
Contrapunto bestiale alla Mente - Adriano Banchieri
|
Vijfde Doek: De reis
|
Lisa was jonck - Heinrich Isaac
Altri canti di marte - Claudio Monteverdi
El grillo - Josquin des Prez
Volkslied - anoniem
|
Zesde Doek: Het wonder
|
Strinxerunt corporis membra - Adriaan Willaert
Ave regina coelorum - anoniem 14e eeuw
Miracolo damore - Felice Anerio
Ah, Lisa mia, que fai - Orazio Vecchi
|
Zevende Doek: Afscheid en weerzien
|
La nuit froide et sombre - Orlandus Lassus
Hor ch'el ciel et la terra - Claudio Monteverdi
Come life come death - Michael East
Le chant des oyseaux - Clément Janequin
|
Fotografie: Boy Hazes.